آیا ADHD یک ناتوانی یادگیری است؟ در حالی که ADHD یک اختلال عصبی رشدی است، یک ناتوانی یادگیری در نظر گرفته نمی شود. با این حال، علائم ADHD می تواند یادگیری را برای شما سخت تر کند. همچنین، ممکن است ADHD در برخی از افرادی که دارای ناتوانی های یادگیری هستند نیز رخ دهد.
برای کمک به کاهش هر گونه تأثیری بر یادگیری کودکان، معلمان می توانند دستورالعمل های فردی دانش آموز مبتلا به ADHD را ترسیم کنند. این ممکن است شامل دادن زمان اضافی برای تکالیف و تست ها یا ایجاد یک سیستم پاداش شخصی باشد. اگرچه از نظر فنی یک ناتوانی یادگیری نیست، ADHD می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد. درباره اثرات بالقوه ADHD بر بزرگسالان و کودکان و منابعی که می تواند کمک کند بیشتر بیاموزید.
نوروتایپیک در مقابل نورودیورجنت
نوروتایپیک کسی را توصیف میکند که اطلاعات را به روشهایی پردازش میکند که در فرهنگ خود و در بین همسالان خود معمول است. از سوی دیگر، نورودیورجنت افرادی را توصیف می کند که اطلاعات را به روشی متفاوت پردازش می کنند. افراد مبتلا به ADHD گاهی اوقات به عنوان واگرای عصبی شناخته می شوند، اما در نهایت این یک تصمیم شخصی است.
شرایط همزیستی
افراد مبتلا به ADHD گاهی اوقات دارای سایر شرایط سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب هستند. برخی از این شرایط ناشی از چالش های زندگی با ADHD است.
اضطراب
افراد مبتلا به ADHD نمی توانند به سختی از انجام وظایف روزانه، حفظ روابط و غیره پیروی کنند. این می تواند خطر اضطراب را افزایش دهد. بر اساس منبع CDCTrusted، افراد مبتلا به ADHD نیز بیشتر از افراد بدون ADHD دچار اختلال اضطراب می شوند.
اختلالات اضطرابی عبارتند از:
- اضطراب جدایی، زمانی که از دوری از عزیزان می ترسید
- اضطراب اجتماعی، که میتواند شما را از رفتن به مدرسه یا مکانهای دیگری که افراد در آن معاشرت میکنند، ترساند
- اضطراب عمومی، زمانی که از اتفاقات بد، از آینده و غیره می ترسید
افسردگی
اگر شما یا فرزندتان ADHD دارید، احتمال ابتلا به افسردگی نیز بیشتر است. در یک مطالعه از سال 2020، حدود 50 درصد از نوجوانان در مقایسه با 35 درصد از آنها که ADHD نداشتند، افسردگی اساسی یا اختلال اضطراب داشتند. تحقیقات دیگر نشان می دهد که تا 53.3 درصد از بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است افسردگی داشته باشند. اگرچه میتوان چالشهایی در مدیریت بیش از یک بیماری اضافه کرد، اما درمانها برای هر دو بیماری در دسترس هستند. در واقع، درمان ها اغلب با هم همپوشانی دارند. گفتار درمانی می تواند به درمان هر دو بیماری کمک کند. همچنین، برخی از داروهای ضد افسردگی، مانند بوپروپیون، گاهی اوقات می توانند به کاهش علائم ADHD کمک کنند.
البته، داشتن ADHD تضمینی برای ابتلا به افسردگی نیست، اما مهم است که بدانید این یک احتمال است. در مورد ارتباط بین ADHD و افسردگی بیشتر بدانید.
اختلالات سلوک و رفتار
مشکلات رفتاری و رفتاری در بین کودکان مبتلا به ADHD شایع تر از کودکان بدون این مشکل است. این اختلالات زمانی ایجاد می شوند که فرد احساس نمی کند اطرافیان خود را درک می کنند. (منبع)
برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید