اختلال بیش فعالی در کودکان

اختلال بیش فعالی در کودکان : با توجه به CDC، حدود 8.8 درصد از افراد 3 تا 17 ساله در ایالات متحده به ADHD مبتلا شده اند. این شامل 11.7 درصد از مردان و 5.7 درصد از زنان است.

زبان مهم است

جنسیت و جنسیت در طیف هایی برای بزرگسالان و کودکان وجود دارد. این مقاله از عبارات «مذکر» و «مونث» و «پسر و دختر» برای اشاره به جنسیت یک فرد در بدو تولد استفاده می‌کند، اما ممکن است با هویت جنسی آن فرد مطابقت نداشته باشد. پزشک شما بهتر می تواند به شما کمک کند تا بفهمید شرایط خاص شما چگونه به تشخیص، علائم و درمان تبدیل می شود.

برای کودکان، ADHD به طور کلی با مشکلات در مدرسه همراه است. کودکان مبتلا به ADHD اغلب در یک محیط کلاس درس کنترل شده مشکل دارند. پسران بیش از دو برابر دختران در معرض تشخیص ADHD هستند. این ممکن است به این دلیل باشد که پسرها تمایل دارند علائم بارز بیش فعالی را نشان دهند. اگرچه برخی از دختران مبتلا به ADHD ممکن است علائم کلاسیک بیش فعالی را داشته باشند، اما بسیاری از آنها این علائم را ندارند.

در بسیاری از موارد، دختران مبتلا به ADHD ممکن است:

• مرتب رویاپردازی کنید
• بیش از حد پرحرف باشید تا بیش فعال

بسیاری از علائم ADHD می توانند رفتارهای معمول دوران کودکی باشند، بنابراین تشخیص اینکه چه چیزی با ADHD مرتبط است و چه چیزی نیست، می تواند دشوار باشد. درباره نحوه تشخیص ADHD در کودکان نوپا بیشتر بدانید.

آیا ADHD یک ناتوانی یادگیری است؟

در حالی که ADHD یک اختلال عصبی رشدی است، یک ناتوانی یادگیری در نظر گرفته نمی شود. با این حال، علائم ADHD می تواند یادگیری را برای شما سخت تر کند. همچنین، ممکن است ADHD در برخی از افرادی که دارای ناتوانی های یادگیری هستند نیز رخ دهد. برای کمک به کاهش هر گونه تأثیری بر یادگیری کودکان، معلمان می توانند دستورالعمل های فردی دانش آموز مبتلا به ADHD را ترسیم کنند. این ممکن است شامل دادن زمان اضافی برای تکالیف و تست ها یا ایجاد یک سیستم پاداش شخصی باشد. اگرچه از نظر فنی یک ناتوانی یادگیری نیست، ADHD می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد. درباره اثرات بالقوه ADHD بر بزرگسالان و کودکان و منابعی که می تواند کمک کند بیشتر بیاموزید.

نوروتایپیک در مقابل نورودیورجنت

نوروتایپیک کسی را توصیف می‌کند که اطلاعات را به روش‌هایی پردازش می‌کند که در فرهنگ خود و در بین همسالان خود معمول است. از سوی دیگر، نورودیورجنت افرادی را توصیف می کند که اطلاعات را به روشی متفاوت پردازش می کنند. افراد مبتلا به ADHD گاهی اوقات به عنوان واگرای عصبی شناخته می شوند، اما در نهایت این یک تصمیم شخصی است.

شرایط همزیستی

افراد مبتلا به ADHD گاهی اوقات دارای سایر شرایط سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب هستند. برخی از این شرایط ناشی از چالش های زندگی با ADHD است.

اضطراب

افراد مبتلا به ADHD نمی توانند به سختی از انجام وظایف روزانه، حفظ روابط و غیره پیروی کنند. این می تواند خطر اضطراب را افزایش دهد. بر اساس منبع CDCTrusted، افراد مبتلا به ADHD نیز بیشتر از افراد بدون ADHD دچار اختلال اضطراب می شوند.

اختلالات اضطرابی عبارتند از:

• اضطراب جدایی، زمانی که از دوری از عزیزان می ترسید
• اضطراب اجتماعی، که می‌تواند شما را از رفتن به مدرسه یا مکان‌های دیگری که افراد در آن معاشرت می‌کنند، ترساند
• اضطراب عمومی، زمانی که از اتفاقات بد، از آینده و غیره می ترسید (منبع)

برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید