پیشگیری از ابتلا به سرخک

پیشگیری از ابتلا به سرخک : مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه می کند که کودکان و بزرگسالان برای پیشگیری از سرخک واکسن سرخک را دریافت کنند.

واکسن سرخک در کودکان

واکسن سرخک معمولاً به صورت واکسن ترکیبی سرخک-اوریون-سرخچه (MMR) تزریق می شود. این واکسن همچنین ممکن است شامل واکسن آبله مرغان (واریسلا) – واکسن سرخک، اوریون، سرخجه، واریسلا (MMRV) باشد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می کنند که کودکان واکسن سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) را بین 12 تا 15 ماهگی و دوباره بین 4 تا 6 سالگی – قبل از ورود به مدرسه – دریافت کنند.

دو دوز واکسن MMR 97 درصد در پیشگیری از سرخک و محافظت مادام العمر در برابر آن موثر است. در تعداد کمی از افرادی که پس از واکسینه شدن به سرخک مبتلا می شوند، علائم عموماً خفیف است.

یادت باشه:

اگر زمانی که کودک شما 6 تا 11 ماهه است به خارج از ایالات متحده سفر می کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک خود در مورد دریافت واکسن سرخک زودتر صحبت کنید.
اگر کودک یا نوجوان شما دو دوز واکسن را در زمان های توصیه شده دریافت نکرد، ممکن است کودک شما به دو دوز واکسن به فاصله چهار هفته نیاز داشته باشد.
نوزادان متولد شده از زنانی که این واکسن را دریافت کرده اند یا به دلیل ابتلا به سرخک از قبل مصون هستند، معمولاً حدود 6 ماه پس از تولد از سرخک محافظت می شوند. اگر کودکی قبل از 12 ماهگی نیاز به محافظت در برابر سرخک داشته باشد – به عنوان مثال، برای سفرهای خارجی –
واکسن را می توان در سن 6 ماهگی تزریق کرد. اما کودکانی که زودتر واکسینه می شوند، هنوز باید در سنین توصیه شده دیرتر واکسینه شوند.

ارائه واکسن MMR به کودک به عنوان ترکیبی از واکسن‌های توصیه‌شده می‌تواند از تأخیر کودک در محافظت در برابر عفونت سرخک، اوریون و سرخجه و با تزریق کمتر جلوگیری کند. واکسن ترکیبی به اندازه واکسن هایی که به طور جداگانه تجویز می شوند، ایمن و موثر است. عوارض جانبی عموماً خفیف هستند و ممکن است شامل درد بازوی محل تزریق و تب باشد.

واکسن سرخک در بزرگسالان

اگر بالغ هستید و مدرکی مبنی بر مصونیت ندارید، ممکن است به واکسن سرخک نیاز داشته باشید:

خطر ابتلا به سرخک افزایش یافته است، مانند تحصیل در دانشگاه، مسافرت بین المللی به خارج از ایالات متحده یا کار در محیط بیمارستان.
متولد 1957 به بعد. اگر قبلاً به سرخک مبتلا شده اید، بدن شما سیستم ایمنی خود را برای مبارزه با عفونت ایجاد کرده است و نمی توانید دوباره به سرخک مبتلا شوید. اکثر افرادی که قبل از سال 1957 در ایالات متحده متولد شده یا زندگی می کنند، در برابر سرخک مصون هستند، صرفاً به این دلیل که قبلاً آن را داشته اند.

اثبات مصونیت – محافظت در برابر ابتلا به عفونت سرخک – شامل موارد زیر است:

مستندات کتبی واکسیناسیون مناسب سرخک
آزمایشات آزمایشگاهی که شواهدی از ایمنی را نشان می دهد
آزمایشات آزمایشگاهی که نشان می دهد در گذشته سرخک داشته اید
اگر مطمئن نیستید که آیا به واکسن سرخک نیاز دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

پیشگیری از سرخک در طول شیوع یا عفونت شناخته شده

پیشگیری از ابتلا به سرخک :اگر فردی در خانواده شما مبتلا به سرخک است، این اقدامات احتیاطی را برای محافظت از خانواده و دوستان بدون ایمنی انجام دهید:

منزوی. از آنجایی که سرخک از حدود چهار روز قبل تا چهار روز پس از ظاهر شدن بثورات بسیار مسری است، افراد مبتلا به سرخک باید در خانه بمانند و در این دوره به فعالیت هایی که با افراد دیگر در ارتباط هستند باز نگردند.
افرادی که واکسینه نشده اند – برای مثال خواهر و برادر – باید از فرد آلوده دوری کنند.
واکسن زدن. مطمئن شوید که هر کسی که در معرض خطر ابتلا به سرخک است و به طور کامل واکسینه نشده است، واکسن سرخک را در اسرع وقت دریافت می کند. این شامل نوزادان بزرگتر از 6 ماه و هر کسی که در سال 1957 یا بعد از آن متولد شده است و مدرکی مبنی بر مصونیت ندارد، می شود. (منبع)

برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید