دلایل بروز سرخک

دلایل بروز سرخک : سرخک یک بیماری بسیار مسری است. این بدان معنی است که به راحتی به دیگران سرایت می کند. سرخک ناشی از ویروسی است که در بینی و گلوی یک کودک یا بزرگسال آلوده وجود دارد. هنگامی که فرد مبتلا به سرخک سرفه، عطسه یا صحبت می کند، قطرات عفونی به هوا می پاشند، جایی که افراد دیگر می توانند آنها را تنفس کنند. قطرات عفونی می توانند حدود یک ساعت در هوا معلق باشند.

قطرات عفونی همچنین ممکن است روی سطحی فرود بیایند، جایی که می توانند چندین ساعت در آنجا زندگی کنند و پخش شوند. شما می توانید با قرار دادن انگشتان خود در دهان یا بینی یا مالش چشمان خود پس از لمس سطح آلوده به ویروس سرخک مبتلا شوید.

سرخک از حدود چهار روز قبل تا چهار روز پس از ظاهر شدن بثورات بسیار مسری است. حدود 90 درصد از افرادی که سرخک نداشته اند یا در برابر سرخک واکسینه نشده اند، زمانی که در معرض فردی مبتلا به ویروس سرخک قرار گیرند، مبتلا می شوند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای سرخک عبارتند از:

بدون واکسن بودن اگر واکسن سرخک را تزریق نکرده اید، احتمال ابتلای شما به سرخک بسیار بیشتر است.
مسافرت بین المللی. اگر به کشورهایی سفر می‌کنید که سرخک در آن‌ها شایع‌تر است، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرخک هستید.
داشتن کمبود ویتامین A اگر ویتامین A کافی در رژیم غذایی خود نداشته باشید، احتمال بروز علائم و عوارض شدیدتر سرخک بیشتر است.

عوارض

دلایل بروز سرخک : عوارض سرخک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اسهال و استفراغ. اسهال و استفراغ می تواند منجر به از دست دادن بیش از حد آب از بدن (کم آبی) شود.
عفونت گوش. یکی از شایع ترین عوارض سرخک عفونت باکتریایی گوش است.
برونشیت، لارنژیت یا کروپ. سرخک ممکن است منجر به تحریک و تورم (التهاب) راه های هوایی (کروپ) شود. همچنین می تواند منجر به التهاب دیواره های داخلی شود که مجاری اصلی هوای ریه ها را پوشانده است (برونشیت). سرخک همچنین می تواند باعث التهاب جعبه صدا (لارنژیت) شود.
ذات الریه. سرخک معمولاً می تواند باعث عفونت در ریه ها (پنومونی) شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است به نوع خاصی از ذات الریه مبتلا شوند که گاهی منجر به مرگ می شود.
آنسفالیت. حدود 1 نفر از هر 1000 نفر مبتلا به سرخک ممکن است دچار عارضه ای به نام آنسفالیت شوند. آنسفالیت تحریک و تورم (التهاب) مغز است. این وضعیت می تواند به ویژه برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند خطرناک باشد. انسفالیت ممکن است بلافاصله پس از سرخک رخ دهد، یا ممکن است تا ماه‌ها بعد رخ ندهد. آنسفالیت می تواند باعث آسیب دائمی مغز شود.
مشکلات بارداری اگر باردار هستید، باید مراقبت های ویژه ای را برای جلوگیری از سرخک انجام دهید زیرا این بیماری می تواند باعث زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مرگ جنین شود.

جلوگیری

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه می کند که کودکان و بزرگسالان برای پیشگیری از سرخک واکسن سرخک را دریافت کنند.

واکسن سرخک در کودکان
واکسن سرخک معمولاً به صورت واکسن ترکیبی سرخک-اوریون-سرخچه (MMR) تزریق می شود. این واکسن همچنین ممکن است شامل واکسن آبله مرغان (واریسلا) – واکسن سرخک، اوریون، سرخجه، واریسلا (MMRV) باشد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می کنند که کودکان واکسن سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) را بین 12 تا 15 ماهگی و دوباره بین 4 تا 6 سالگی – قبل از ورود به مدرسه – دریافت کنند.

دو دوز واکسن MMR 97 درصد در پیشگیری از سرخک و محافظت مادام العمر در برابر آن موثر است. در تعداد کمی از افرادی که پس از واکسینه شدن به سرخک مبتلا می شوند، علائم عموماً خفیف است. (منبع)

برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید