دیسپلازی لگن

دیسپلازی لگن : دیسپلازی هیپ اصطلاح پزشکی برای حفره مفصل ران است که به طور کامل قسمت توپی استخوان ران بالایی را نمی پوشاند. این اجازه می دهد تا مفصل ران به طور جزئی یا کامل دررفته شود. اکثر افراد مبتلا به دیسپلازی هیپ با این بیماری متولد می شوند.

متخصصان مراقبت های بهداشتی، کودک شما را برای علائم دیسپلازی مفصل ران در مدت کوتاهی پس از تولد و در طی ویزیت های نوزاد سالم بررسی می کنند. اگر دیسپلازی هیپ در اوایل دوران نوزادی تشخیص داده شود، معمولاً یک بریس نرم می تواند مشکل را اصلاح کند.

دیسپلازی خفیف هیپ ممکن است تا زمانی که فرد نوجوان یا جوانی نشده است، علائمی ایجاد نکند. دیسپلازی هیپ می تواند به غضروف پوشاننده مفصل آسیب برساند. همچنین می‌تواند به غضروف نرمی که لابروم نامیده می‌شود، آسیب برساند که قسمت سوکت مفصل ران را می‌پوشاند. به این حالت پارگی لابرال لگن می گویند.

در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان جوان، ممکن است برای حرکت دادن استخوان‌ها به موقعیت‌های مناسب برای حرکت صاف مفصل، جراحی لازم باشد.

علائم

علائم در گروه سنی متفاوت است. در نوزادان، ممکن است متوجه شوید که یک پا بلندتر از پای دیگر است. هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند، ممکن است لنگی ایجاد شود. در هنگام تعویض پوشک، یک لگن ممکن است انعطاف کمتری نسبت به دیگری داشته باشد. در نوجوانان و بزرگسالان جوان، دیسپلازی مفصل ران می تواند باعث عوارض دردناکی مانند آرتروز یا پارگی لابرال لگن شود. این ممکن است باعث درد کشاله ران مرتبط با فعالیت شود. گاهی اوقات، ممکن است احساس بی ثباتی در لگن وجود داشته باشد.

علل

در بدو تولد، مفصل ران از غضروف نرم ساخته شده است که به تدریج به استخوان تبدیل می شود. توپ و سوکت باید به خوبی در کنار هم قرار گیرند زیرا به عنوان قالب برای یکدیگر عمل می کنند. اگر توپ محکم داخل سوکت قرار نگیرد، سوکت به طور کامل در اطراف توپ شکل نمی گیرد و خیلی کم عمق می شود.

در ماه آخر قبل از تولد، فضای داخل رحم می تواند چنان شلوغ شود که توپ مفصل ران از موقعیت مناسب خود خارج شود. این منجر به یک سوکت کم عمق می شود. عواملی که ممکن است میزان فضای رحم را کاهش دهند عبارتند از:

• بارداری اول
• بچه بزرگ.
• ارائه بریچ.

عوامل خطر

دیسپلازی هیپ معمولا در خانواده ها ایجاد می شود و در دختران شایع تر است. خطر دیسپلازی مفصل ران نیز در نوزادانی که در حالت بریچ به دنیا می آیند و در نوزادانی که باسن و زانوهایشان را محکم قنداق می کنند بیشتر است. (منبع)

برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید