عوامل بیخوابی در بیماران : عملکرد حافظه معمولی بخشهای زیادی از مغز را درگیر میکند. هر بیماری یا آسیبی که بر مغز تأثیر بگذارد می تواند بر حافظه تأثیر بگذارد.
فراموشی می تواند ناشی از آسیب به ساختارهای مغزی باشد که سیستم لیمبیک را تشکیل می دهند که احساسات و خاطرات را کنترل می کند. آنها شامل تالاموس هستند که در اعماق مرکز مغز یافت می شوند. آنها همچنین شامل تشکیلات هیپوکامپ هستند که در لوب های تمپورال مغز یافت می شوند.
فراموشی ناشی از آسیب یا آسیب مغزی به عنوان فراموشی عصبی شناخته می شود. علل احتمالی فراموشی عصبی عبارتند از:
- سکته.
- التهاب مغز، که ممکن است به دلیل عفونت با ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس باشد. یا التهاب ممکن است نتیجه یک واکنش خود ایمنی به سرطان در جایی از بدن باشد. همچنین ممکن است به دلیل یک واکنش خود ایمنی در غیاب سرطان باشد.
- اکسیژن کافی در مغز وجود ندارد. این ممکن است در نتیجه حمله قلبی، دیسترس تنفسی یا مسمومیت با مونوکسید کربن رخ دهد.
- سوء مصرف طولانی مدت الکل که منجر به کمبود ویتامین B-1، معروف به تیامین، در بدن می شود. وقتی این اتفاق می افتد، به آن سندرم Wernicke-Korsakoff می گویند.
- تومورهایی در مناطقی از مغز که حافظه را کنترل می کنند.
- بیماری آلزایمر و سایر بیماری هایی که با تخریب بافت عصبی همراه است.
- تشنج.
- برخی از داروهای خاص مانند بنزودیازپین ها یا داروهای دیگری که به عنوان آرام بخش عمل می کنند.
صدمات سر که باعث ضربه مغزی می شود، چه در اثر تصادف اتومبیل یا ورزش، می تواند منجر به سردرگمی و مشکلات به خاطر سپردن اطلاعات جدید شود. این امر به ویژه در مراحل اولیه بهبودی رایج است. آسیب های خفیف سر معمولاً باعث فراموشی پایدار نمی شود، اما آسیب های شدید سر ممکن است باعث فراموشی دائمی شود.
نوع نادر دیگری از فراموشی، به نام فراموشی تجزیه ای، ناشی از شوک عاطفی یا ضربه است. این می تواند ناشی از قربانی شدن یک جنایت خشونت آمیز یا تجربه آسیب های دیگر باشد. در این اختلال، افراد ممکن است خاطرات شخصی و اطلاعات زندگی خود را از دست بدهند. از دست دادن حافظه معمولا مختصر است. (منبع)
برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید