منع کودکان از خوردن تنقلات کارساز نیست : کاسه اول فرنی خیلی داغ بود. و کاسه دوم خیلی سرد بود. اما کاسه سوم درست بود. این معضل گلدیلاکز بود، و متخصصان تغذیه، متخصصان اطفال و سایرینی که با رژیم غذایی کودکان سروکار دارند با آن روبرو هستند: چگونه به کودک یاد میدهید که از میان وعدهها به شیوهای معقول استفاده کند؟
محدودیت های بیش از حد باعث نتیجه معکوس می شود و باعث می شود که کودک بیشتر هوس خوردن غذاهای ممنوعه کند. هیچ محدودیتی نیز کارساز نیست، زیرا کودک در ایجاد خودکنترلی ناکام است.
این ماهیت چیزی است که دکتر برندی رولینز از دانشگاه ایالتی پن و همکارانش هنگام بررسی 25 سال مطالعه در مورد تغذیه کودکان و انتشار نتایج خود در مجله Pediatric Obesity Trusted Source دریافتند.
رولینز، استادیار پژوهشی در مرکز تحقیقات چاقی کودکان دانشگاه، به Healthline گفت: «ما برعکس آنچه کار میکند، میدانیم. “ما به دنبال چیزی در این وسط هستیم.”
بیشتر بخوانید: آیا کودکان شما رژیم غذایی متعادلی دارند؟ »
نگاهی به هر دو دیدگاه
رولینز به جای رویکرد غالب والدین با محدودیتهای زیاد، پیشنهاد کرد که هم دیدگاه والدین و هم دیدگاه فرزندان در نظر گرفته شود.
رولینز گفت که محققان توجه خود را بر روی ادبیات گسترده در مورد فرزندپروری متمرکز کردند که به 100 سال قبل بازمی گردد.
شواهد کوچک و در عین حال رو به رشدی وجود دارد که نشان میدهد اجازه دادن به سطح متوسطی از دسترسی به خوراکیها و خوراکیها، مانند آب نبات، به روشی ساختاریافته ممکن است برای کمک به کودکان برای یادگیری مصرف متعادل این خوراکیها مفید باشد. رولینز در یک بیانیه مطبوعاتی گفت. با این حال، مطالعات و شواهد بیشتری در مورد این موضوع مورد نیاز است.
او سعی می کند به روشی منطقی به موضوع نزدیک شود.
او گفت: «بچه ها آب نبات می خواهند. ما نمی خواهیم والدین را [با یک برنامه پیچیده] بیش از حد تحت فشار قرار دهیم و به دنبال راه هایی هستیم که می توان آب نبات را در خانه مدیریت کرد.»
موضوع با این واقعیت پیچیده است که احتمالاً بیش از یک والدین و بیش از یک فرزند در خانواده وجود دارد.
او گفت: «اگر برنامه مداخلهای انجام میدهیم، باید بدانیم که آیا کاری که با یک کودک انجام دادهاند با دیگران هم جواب میدهد یا خیر. «معمولاً هر کاری که آن یک بچه انجام می داد، همه بچه ها انجام می دادند. اما در خلق و خوی تفاوت هایی وجود دارد. فرض کنید یکی از کودکان تکانشگرتر از بقیه است یا به محدودیت ها پاسخ بدی می دهد. و با والدین دیگر چه اتفاقی می افتد؟ آیا والد دوم سوار است؟»
محققان برای این بررسی ادبیات، حمایت اولیه را از انجمن ملی شیرینی پزی دریافت کردند.
بیشتر بخوانید: چند نکته در مورد میان وعده های بعد از مدرسه »
چند پیشنهاد برای والدین
کریستی کینگ یک متخصص تغذیه ثبت شده و سخنگوی آکادمی تغذیه و رژیم غذایی است. او تیم تحقیقاتی را به خاطر جمع آوری مطالعات بررسی شده در مورد رفتارهای تغذیه تحسین کرد.
او به Healthline گفت: «این یک مسئله پیچیده است که فقط به گزارش والدین بستگی دارد.
او با اذعان به اضطراب والدین، ایجاد نوعی ساختار را پیشنهاد کرد و پیشنهادات زیر را ارائه کرد:
برای رفتارهای غذایی که دوست دارید فرزندتان از آنها پیروی کند، الگو باشید
تصمیم بگیرید چه چیزی را سرو کنید و به کودک اجازه دهید تعیین کند که چه مقدار بخورد
یک روال برای دسترسی به غذا داشته باشید (چه غذاهایی در دسترس هستند و چگونه به آنها دسترسی پیدا می کنند، چه با درخواست یا اینکه آیا کمک به خود مشکلی ندارد)
اجازه دادن به غذاها در حد اعتدال و باز نگه داشتن خطوط ارتباطی در مورد اینکه چه چیزی برای خوردن به طور منظم مناسب است و چه چیزی به عنوان “غذای درمان” در نظر گرفته می شود.
دکتر رابرت دی. موری، FAAP، متخصص اطفال و متخصص تغذیه انسان است که در کلمبوس، اوهایو کار می کند. او کارهای زیادی با برنامه های تغذیه در مدارس انجام داده است و آن را حوزه ای می نامد که رژیم غذایی کودکان بهبود قابل توجهی را نشان داده است.
منع کودکان از خوردن تنقلات کارساز نیست : او به Healthline گفت که مدارس «گروه پیچیدهای از بچهها، با پیشینههای مختلف و فرهنگهای مختلف را ارائه میکنند». ما دوست داریم پولی برای ارائه انعطافپذیری بیشتر داشته باشیم. در این کشور ما روزانه 32 میلیون ناهار و 13 میلیون صبحانه سرو می کنیم. اگر هزینه را یک سکه افزایش دهید، میلیون ها هزینه در بر خواهد داشت.» (منبع)