فروشگاه لاغری طب |
admin 
کمتر خوردن و بلوغ مغز : محققان همچنان به بررسی اینکه آیا محدود کردن کالری دریافتی در موش ها می تواند از پیری مغز جلوگیری کند، ادامه می دهند. آنها همچنین روی قرصی کار می کنند که به جوان نگه داشتن مغز انسان کمک می کند.
از بین همه دلایلی که برای تجدید نظر در مورد میزان غذا خوردنتان وجود دارد، یک مغز سالم و کارآمد در سالهای طلایی شما ممکن است بهترین انگیزه باشد.
تحقیقات جدید منتشر شده در مجله علوم اعصاب می گوید که محدودیت کالری آنزیمی را فعال می کند که از دست دادن نورون ها را به تاخیر می اندازد و از عملکرد مغز محافظت می کند.
در حالی که آزمایش فقط بر روی موش ها انجام شده است، در حال حاضر، محققان در حال کار بر روی یک داروی آزمایشی جدید هستند که ممکن است از پیری مغز انسان جلوگیری کند.
SIRT1: چشمه جوانی بدن؟
راز آنزیم Sirtuin 1 (SIRT1) است که تحقیقات قبلی نشان میدهد که میتواند از سلولها در برابر اثرات مضر پیری از جمله زوال ذهنی محافظت کند.
در سال 2004، محققان هاروارد مطالعهای با استناد گسترده در ScienceTrusted Source منتشر کردند که همچنین مشخص کرد که محدودیت کالری بقای سلول را افزایش میدهد زیرا SIRT1 یک اثر محافظتی دارد. این مطالعه همچنین شامل موش هایی بود که رژیم غذایی با کالری محدود داشتند.
آخرین مطالعه اثرات SIRT1 بر سلول های عصبی را در تلاش برای یافتن معادل دارویی محدودیت کالری برای به تاخیر انداختن شروع از دست دادن سلول های عصبی در اختلالات دژنراتیو مغز مانند بیماری آلزایمر بررسی کرد.
دکتر Luigi Puglielli، متخصص پیری در دانشگاه ویسکانسین، مدیسون، “علاقه زیادی برای یافتن ترکیباتی وجود دارد که مزایای محدودیت کالری را تقلید می کند و می تواند برای به تاخیر انداختن شروع مشکلات و/یا بیماری های مرتبط با سن استفاده شود.” ، که در این مطالعه شرکت نداشت، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت. “اگر این مطالعه برای انسان بی خطر باشد، این مطالعه نشان می دهد که چنین دارویی می تواند به عنوان یک ابزار پیشگیرانه برای به تاخیر انداختن شروع تخریب عصبی مرتبط با چندین بیماری که بر مغز پیری تاثیر می گذارد، استفاده شود.”
کاوش SIRT1 در موش ها
کمتر خوردن و بلوغ مغز : در جدیدترین مطالعه، لی-هوی تسای، یوهانس گراف و دیگران در مؤسسه یادگیری و حافظه پیکوور، مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و مؤسسه پزشکی هاوارد هیوز، کالری دریافتی را در موشهای آزمایشگاهی که به طور ژنتیکی برای تجربه مهندسی شده بودند، کاهش دادند. تخریب عصبی
پس از سه ماه رژیم غذایی محدود، به موشها تستهای حافظه و یادگیری متعددی داده شد و عملکرد بهتری نسبت به موشهای دارای رژیم غذایی معمولی داشتند. موشهای رژیمی نیز با وجود اینکه از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به آن بودند، تخریب عصبی را به تاخیر انداختند.
در دور دوم آزمایش، محققان به گروه جداگانه ای از موش ها دارویی دادند که به طور خاص آنزیم SIRT1 را فعال می کند. پس از آزمایش های مشابه، محققان دریافتند که این موش ها نسبت به موش هایی که دارو دریافت نکرده بودند، سلول های مغزی کمتری را از دست داده بودند. موشهای دریافتشده دارو به همان اندازه موشهای درماننشده در آزمایش عملکرد خوبی داشتند.
Tsai در بیانیهای مطبوعاتی گفت: «اکنون این سؤال مطرح میشود که آیا این نوع درمان در سایر مدلهای حیوانی مؤثر است، آیا برای استفاده در طول زمان بیخطر است و آیا به طور موقت پیشرفت تخریب عصبی را کاهش میدهد یا آن را به طور کامل متوقف میکند». (منبع)
