در صنعت مراقبت از پوست : اصطلاحات بسیاری در صنعت زیبایی وجود دارد. قبل از اینکه به فرهنگ لغت ترکیبات طبیعی پوست خود بپردازیم، اجازه دهید برخی از اصطلاحات رایج را که معمولاً استفاده میشود، بررسی کنیم.
آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که اکسیداسیون مولکول های دیگر را مهار یا متوقف می کنند. آنها به طور طبیعی در گیاهان، حیوانات و غذاهای گیاهی مانند سبزیجات، چای، شراب و شکلات وجود دارند.
بدن ما همچنین به طور طبیعی سیستم پیچیده ای از آنتی اکسیدان ها را برای مبارزه با اکسیداسیون یا واکنش های شیمیایی که رادیکال های آزاد ایجاد می کنند تولید می کند.
نرم کننده ها روان کننده های مومی هستند که حاوی مخلوطی از ترکیبات هستند که برای نرم کردن، صاف کردن و آبرسانی به پوست استفاده می شوند. آنها همچنین دارای خواص انسدادی هستند، به این معنی که آنها یک لایه محافظتی ارائه می دهند که به جلوگیری از هدر رفتن آب کمک می کند.
مواد نرم کننده مختلفی از جمله روغن های گیاهی، روغن های معدنی، کره شی، کره کاکائو، تری گلیسیرید، استئارات و اسیدهای چرب مانند لانولین غیر وگان وجود دارد.
امولسیفایرها موادی هستند که مانند ترکیب روغن و آب، امولسیون ها را تثبیت می کنند یا از جدا شدن آنها جلوگیری می کنند.
رادیکالهای آزاد یونها یا مولکولهایی هستند که دارای یک الکترون جفت نشده هستند که باعث میشود آنها از نظر شیمیایی نسبت به مواد دیگر، از جمله سلولهای پوست ما واکنشپذیر باشند. آنها خود را به مولکول های دیگر متصل می کنند و به مولکول های دیگر متصل می شوند که ساختار شیمیایی را تغییر می دهد و منجر به آسیب یا تخریب مولکول اصلی می شود.
خوشبختانه، ما برای ایجاد دفاع های مهم (مانند آنتی اکسیدان ها) برای محافظت از سلول ها و (به ویژه) DNA خود در برابر رادیکال های آزاد تکامل یافته ایم.
مرطوب کننده ها موادی هستند که مولکول های آب (معمولاً از لایه های عمیق تر پوست، مانند درم) را جذب می کنند و آنها را به اپیدرم یا لایه بالایی پوست می آورند. با این کار از خشکی پوست جلوگیری کرده و لطافت پوست را حفظ می کنند.
یکی از شناخته شده ترین مرطوب کننده ها گلیسیرین است که به طور طبیعی در تمام چربی ها (یعنی چربی ها) از جمله پوست خود ما وجود دارد. توجه داشته باشید که بسیاری از مرطوب کننده ها خاصیت نرم کنندگی دارند، در حالی که همه نرم کننده ها خاصیت مرطوب کنندگی ندارند. ترکیبی از این دو بهترین مرطوب کننده ها را ایجاد می کند.
سبوم مخلوط روغنی پیچیده ای از گلیسریدها، اسیدهای چرب، موم، اسکوالن و کلسترول است که توسط غدد چربی تولید می شود. به جز در کف دست و پا، این غدد در سراسر بدن ما با بیشترین غلظت در پشت، پیشانی و چانه ما یافت می شوند (حدود 2600 تا 5800 غدد چربی در هر اینچ مربع).
سبوم برای سلامت پوست ما حیاتی است. لایهای از محافظت در برابر باکتریها و قارچها را فراهم میکند و با کاهش از دست دادن آب از داخل، پوست ما را هیدراته نگه میدارد و در عین حال یک محافظ ضد آب از بیرون ایجاد میکند.
ما برای محافظت بهینه به مقدار مناسبی از سبوم نیاز داریم، با این حال، مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به مسدود شدن منافذ و در نهایت آکنه شود.
پلی فنول ها (همچنین به عنوان فنولیک ها شناخته می شوند) مواد شیمیایی گیاهی یا ریز مغذی های طبیعی هستند که به وفور در میوه ها، سبزیجات، شراب قرمز، چای و روغن های گیاهی یافت می شوند.
در صنعت مراقبت از پوست : آنها بر تلخی، قابض بودن، رنگ، طعم، بو و پایداری اکسیداتیو غذا یا مایع تأثیر می گذارند و به آن کمک می کنند.
فیتوکمیکال ها مهم هستند زیرا دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی هستند که به محافظت از سلول ها در برابر رادیکال های آزاد کمک می کند.
آنها همچنین دارای طیف وسیعی از اثرات بیولوژیکی مثبت دیگر مانند مهار آنژیوژنز (رشد رگ های خونی تغذیه کننده تومورها)، کاهش التهاب، و ارتقای فشار خون طبیعی و سطح قند خون هستند – به این معنی که برخی از بهترین مواد مراقبت از پوست سالم حاوی آنها هستند. (منبع)