درمان جوش های چرکی

درمان جوش های چرکی : هنگامی که درمان می شود، جوش های پر از چرک به خودی خود شروع به از بین رفتن می کنند. ممکن است متوجه شوید که چرک ابتدا ناپدید می شود، سپس قرمزی و ضایعات کلی آکنه کاهش می یابد.

مهمتر از همه، شما باید در مقابل میل به بیرون زدن یا فشار دادن چرک مقاومت کنید. برداشتن آکنه می تواند باعث بدتر شدن التهاب شود. جوش های پر از چرک را بیرون نکشید یا فشار ندهید، می توانید باعث گسترش باکتری و تشدید التهاب شوید.

درمان های بدون نسخه

می توانید از درمان های بدون نسخه (OTC) زیر برای جوش های چرکی استفاده کنید.

بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید به از بین بردن باکتری های موجود در منافذ شما کمک می کند که می تواند منجر به ایجاد جوش های چرکی شود. این به عنوان ژل موضعی (برای درمان لکه) و به عنوان شستشوی صورت و بدن در دسترس است.

بنزوئیل پراکسید می تواند رتینوئیدهای تجویزی خاصی را در صورت استفاده همزمان غیرفعال کند و ممکن است برای پوست تحریک کننده باشد. اگر با این دارو تحریک می‌شوید، می‌توانید دفعات مصرف آن را کاهش دهید، از جمله مدت زمانی که آن را قبل از شستشو روی پوست می‌گذارید. توجه: هنگام استفاده از بنزوئیل پراکسید مراقب باشید. می تواند پارچه ها، از جمله لباس و حوله را سفید کند.

اسید سالیسیلیک

شما می توانید اسید سالیسیلیک را در درمان های لکه بینی، شستشوی صورت و تونرها پیدا کنید. با از بین بردن سلول های مرده پوست در سطح پوست عمل می کند تا منافذ را مسدود نکنند. می تواند برای پوست تحریک کننده باشد.

رتینوئیدها

رتینوئیدها معمولاً داروهای خط اولی هستند که برای همه انواع آکنه، به ویژه آکنه روی صورت استفاده می‌شوند. در سال های اخیر ژل آداپالن 0.1 درصد (Differin) به صورت OTC در دسترس قرار گرفته است. شما باید حداقل به مدت 3 ماه به طور منظم از آن استفاده کنید تا اثرات آن را مشاهده کنید.

در ابتدا یک شب در میان به اندازه یک نخود بمالید. آن را در مناطقی که مستعد ابتلا به آکنه هستید پخش کنید. این به جلوگیری از ایجاد آکنه جدید کمک می کند. این به معنای درمان آکنه فعلی نیست.

هنگام استفاده از رتینوئیدها، ممکن است نسبت به آفتاب حساس تر شوید و کمی خشکی را تجربه کنید. یک مرطوب کننده روزانه با SPF می تواند کمک کننده باشد.

داروهای تجویزی

برخی از افراد ممکن است بتوانند آکنه خود را با داروهای OTC درمان کنند، مانند رتینوئید موضعی دیفرین یا بنزوئیل پراکسید. با این حال، افراد دیگر ممکن است از مشاوره با پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص پوست خود بهره مند شوند تا تعیین کنند چه داروهای تجویزی برای آنها بهترین است.

داروهای تجویزی برای آکنه می توانند هم خوراکی و هم موضعی باشند. نسخه های خاص شما به نوع آکنه شما، از جمله محل و شدت آکنه شما بستگی دارد. داروهای تجویزی عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها

باکتری P. acnes در ایجاد جوش های چرکی نقش دارد. در صورت مشکوک بودن به این مورد، متخصص پوست شما ممکن است یک دور آنتی بیوتیک تجویز کند.

متخصص پوست ممکن است به جای آن آنتی بیوتیک های موضعی تجویز کند. می توانید برای مدت طولانی تری از اینها استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها در پوست به طور گسترده برای اثرات ضد التهابی خود، علاوه بر توانایی آنها در سرکوب رشد P. acnes استفاده می شوند.

متخصصان پوست بر این باورند که اگر از آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی استفاده می کنید، باید از بنزوئیل پراکسید در کنار آن استفاده کنید تا از مقاومت P. acnes به آنتی بیوتیک جلوگیری کنید.

آنتی بیوتیک های خوراکی نیز قرار نیست در طولانی مدت استفاده شوند. در عوض، آنها معمولاً به عنوان یک اقدام موقت برای دادن زمان برای شروع اثربخشی داروهای موضعی استفاده می شوند. (منبع)