راهنمای کاهش آکنه پوستی

راهنمای کاهش آکنه پوستی : آکنه التهابی خفیف تا متوسط معمولاً به یک درمان موضعی قوی نیاز دارد. طبق تحقیقات سال 2016 منبع مطمئن، این محصولات معمولاً حاوی مواد زیر هستند:

رتینوئیدها مانند آداپالن، ایزوترتینوئین، موترتینید، رتینویل-β-گلوکورونید، تازاروتن و ترتینوئین
آنتی بیوتیک ها مانند کلیندامایسین و اریترومایسین
آزلائیک اسید
بنزوئیل پراکسید
لایه برداری شیمیایی
کورتیکواستروئیدها
داپسون
آب اکسیژنه
نیاسینامید
اسید سالیسیلیک
سولفاستامید سدیم
گوگرد
تریکلوزان

رتینوئیدها مشتقاتی از ویتامین A هستند که معمولا – اما نه همیشه – نیاز به نسخه دارند. یک گزارش سال 2017 از استفاده از آنها در درمان آکنه پشتیبانی کرد.

Maclellan می گوید که بنزوئیل پراکسید نیز معمولاً مؤثرتر از اسید سالیسیلیک است. با این حال، او خاطرنشان کرد که برخی از افراد آن را باعث خشکی، پوسته پوسته شدن و تحریک می‌کنند. در این مورد، او ممکن است به جای آن یک محصول با اسید سالیسیلیک تجویز کند.

یک مطالعه سال 2020 نشان داد که اسید آزلائیک نسبت به بنزوئیل پراکسید موثرتر است. یک بررسی سال 2021 نشان داد که نیاسینامید می تواند به درمان چندین بیماری پوستی از جمله آکنه کمک کند.

یک منبع مورد اعتماد در سال 2016 در مورد درمان آکنه اشاره کرد که گوگرد به دلیل بوی آن کمتر محبوب شده است. همان مطالعه نشان داد که کورتیکواستروئیدهای موضعی را می توان برای آکنه بسیار التهابی استفاده کرد، اما اشاره کرد که آنها باید فقط برای مدت کوتاهی استفاده شوند.

یک مطالعه موردی در سال 2018 نشان داد که اگر ایزوترتینوئین (آکوتان) اثری نداشته باشد، داپسون خوراکی ممکن است به درمان آکنه ندولوسیستیک کمک کند.

داروی خوراکی

آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است برای درمان آکنه التهابی تجویز شود. رایج ترین عبارتند از:

ماکرولیدها مانند اریترومایسین، کلیندامایسین، آزیترومایسین و روکسی ترومایسین
فلوروکینولون ها مانند لووفلوکساسین
تتراسایکلین ها مانند داکسی سایکلین، مینوسیکلین و لیمسایکلین
کوتریموکسازول

اسکور می گوید اسپیرونولاکتون، یک قرص آبی که به طور معمول برای فشار خون استفاده می شود، ممکن است به درمان هورمونی آکنه نیز کمک کند، اما باید در دوران بارداری از مصرف آن اجتناب شود. اسکور خاطرنشان می کند که آنتی بیوتیک های خوراکی راه حل طولانی مدتی نیستند و معمولاً با سایر درمان های اغلب موضعی برای بیشترین اثربخشی ترکیب می شوند.

او می‌گوید: «آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی به دلیل ترس از مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عوارض جانبی، به یک درمان 3 ماهه محدود می‌شوند.

ایزوترتینوئین همچنین می تواند به شکل قرص باشد و ممکن است به آکنه های متوسط تا شدید کمک کند، اما همچنین یک درمان طولانی مدت نیست.

اسکور می گوید: «این قرص معمولاً برای 4 تا 6 ماه تجویز می شود و بر اساس وزن است. “اگر فرد باردار ایزوترتینوئین مصرف کند و با سایر عوارض جانبی بالقوه همراه باشد، می تواند باعث نقص مادرزادی شود، بنابراین به دقت تحت نظر است.” راهنمای کاهش آکنه پوستی

Maclellan می گوید کنترل هورمونی بارداری ممکن است به درمان آکنه هورمونی کمک کند.

تزریقات

اسکور می‌گوید کورتیزون را می‌توان به ندول یا کیست عمیق‌تر برای رفع سریع‌تر تزریق کرد. تحقیقات انجام شده در سال 2016 نشان داد که این تزریق ها، به ویژه با استفاده از کورتیکواستروئید تریامسینولون استونید، ممکن است ظاهر اسکارهای کلوئیدی و ظهور مجدد آنها را پس از جراحی کاهش دهد.

با این حال، محققان نشان دادند که این درمان بدون خطر نیست، از جمله عوارض جانبی مانند درد و آتروفی پوست، که با از دست دادن خاصیت ارتجاعی پوست مشخص می شود. یک مطالعه سال 2020 نشان داد که استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها می تواند باعث آتروفی پوست شود. (منبع)