بررسی اجمالی ژنژیویت (بیماری لثه)

بررسی اجمالی ژنژیویت (بیماری لثه) : التهاب لثه چیست؟ ژنژیویت التهاب لثه است که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود. اگر درمان نشود، می‌تواند به یک عفونت جدی‌تر به نام پریودنتیت تبدیل شود.

به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، التهاب لثه و پریودنتیت از علل اصلی از دست دادن دندان در بزرگسالان است.

انواع عفونت لثه

ژنژیویت معمولاً به دلیل رشد بیش از حد پلاک دندانی ایجاد می شود. علاوه بر رعایت بهداشت نامناسب دندان، عوامل متعددی می تواند در ایجاد آن نقش داشته باشد، مانند:

برخی داروها مانند فنی توئین، سیکلوسپورین، مسدود کننده های کانال کلسیم، و پیشگیری از بارداری خوراکی یا تزریقی (این داروها می توانند باعث التهاب لثه شوند یا آن را بدتر کنند، زیرا می توانند منجر به رشد بیش از حد بافت لثه شوند و پلاک را به سختی جدا کنند)
کمبود شدید ویتامین C (این مورد در ایالات متحده نادر است)
تغییرات هورمونی، از جمله در دوران بارداری و یائسگی
سرطان خون
فلزات سنگین مانند نیکل که در برخی از جواهرات یافت می شود
قرار گرفتن در معرض بیسموت، که در برخی از لوازم آرایش یافت می شود
برخی از انواع عفونت های لثه که باعث التهاب لثه می شوند وجود دارند که با رشد بیش از حد پلاک ارتباطی ندارند. این شامل:

برخی از عفونت های ویروسی یا قارچی، مانند برفک

یک دندان نهفته یا دندانی که به طور کامل بیرون نیامده است (اگر این اتفاق بیفتد، لثه روی دندان می تواند باقی مانده ها را به دام بیاندازد و باعث التهاب لثه شود)

چه چیزی باعث التهاب لثه می شود؟

لثه های شما در واقع در نقطه ای پایین تر از لبه های لثه ای که ما می بینیم به دندان ها می چسبند. این یک فضای کوچک به نام شیار را تشکیل می دهد. غذا و پلاک می توانند در این فضا گیر کرده و باعث عفونت لثه یا التهاب لثه شوند.

پلاک یک لایه نازک از باکتری است. به طور مداوم روی سطح دندان شما شکل می گیرد. با پیشروی پلاک، سفت شده و تبدیل به تارتار می شود. هنگامی که پلاک زیر خط لثه گسترش می یابد، می توانید به عفونت لثه مبتلا شوید.

در صورت عدم کنترل، التهاب لثه می تواند باعث جدا شدن لثه از دندان ها شود. این می تواند باعث شود:

آسیب به بافت نرم و استخوان حمایت کننده از دندان
دندان لق و ناپایدار شود
از دست دادن دندان، در صورت پیشرفت عفونت
عوامل خطر برای ژنژیویت

عوامل زیر عوامل خطر ژنژیویت و پریودنتیت هستند:

سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو
دیابت
داروهای خاص مانند:
داروهای ضد بارداری خوراکی
استروئیدها
داروهای ضد تشنج
مسدود کننده های کانال کلسیم
شیمی درمانی
دندان های کج
تناسب نامناسب بر روی وسایل دندانپزشکی
پر کردن شکسته
بارداری
عوامل ژنتیکی
ایمنی سرکوب شده، مانند HIV

علائم التهاب لثه و پریودنتیت چیست؟

بسیاری از مردم از بیماری لثه خود آگاه نیستند. ممکن است ژنژیویت بدون هیچ علامتی باشد. با این حال، موارد زیر می تواند علائم بیماری لثه باشد:

لثه هایی که قرمز، حساس یا متورم هستند
لثه هایی که هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن خونریزی می کنند
لثه هایی که از دندان شما جدا شده اند
لق شدن دندان ها
تغییر در نحوه قرارگیری دندان های شما هنگام گاز گرفتن (مال اکلوژن)
چرک بین دندان ها و لثه ها
درد هنگام جویدن
دندان های حساس
پروتزهای جزئی که دیگر مناسب نیستند
تنفس بدبو که پس از مسواک زدن از بین نمی رود

چه زمانی به دندانپزشک مراجعه کنیم

اگر فکر می کنید ممکن است بیماری لثه داشته باشید، مهم است که با دندانپزشک تماس بگیرید زیرا هنوز در مراحل اولیه قابل برگشت است. در صورت داشتن علائم بیماری لثه با دندانپزشک تماس بگیرید. علائم اولیه معمولا لثه هایی هستند که قرمز، متورم شده و به راحتی خونریزی می کنند. بررسی اجمالی ژنژیویت (بیماری لثه)

ژنژیویت چگونه تشخیص داده می شود؟

در طول معاینه دندانپزشکی، لثه های شما با یک خط کش کوچک کاوش می شود.

این پروب راهی برای بررسی التهاب است.
هر جیب اطراف دندان شما را اندازه می گیرد. عمق معمولی 1 تا 3 میلی متر است.
دندانپزشک شما همچنین ممکن است برای بررسی از دست دادن استخوان، اشعه ایکس را تجویز کند.

در مورد عوامل خطر بیماری لثه و همچنین علائم خود با دندانپزشک خود صحبت کنید. این می تواند به تشخیص ژنژیویت کمک کند. اگر التهاب لثه وجود داشته باشد، ممکن است به متخصص پریودنتیست معرفی شوید. پریودنتیست دندانپزشکی است که در درمان بیماری های لثه تخصص دارد. (منبع)