می تواند از یک ترک نازک تا شکستگی کامل متغیر باشد. استخوان می تواند به صورت متقاطع، طولی، در چندین مکان یا به قطعات زیادی شکسته شود. بیشتر شکستگیها زمانی اتفاق میافتند که استخوان تحت تأثیر نیرو یا فشاری بیش از آن چیزی است که میتواند تحمل کند.
اگر مشکوک به شکستگی هستید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
علائم شکستگی چیست؟
بیشتر در هنگام آسیب اولیه با درد شدید همراه هستند. ممکن است هنگام حرکت یا لمس ناحیه آسیب دیده بدتر شود. در برخی موارد حتی ممکن است از درد بیهوش شوید. همچنین ممکن است در اثر شوک احساس سرگیجه یا سرد شدن کنید.
سایر علائم بالقوه شکستگی عبارتند از:
- صدای ضربه ناگهانی یا ساییدن در هنگام آسیب دیدگی
- تورم، قرمزی و کبودی در ناحیه آسیب دیده
- مشکل در تحمل وزن با ناحیه آسیب دیده
- تغییر شکل قابل مشاهده در ناحیه آسیب دیده
- در برخی موارد، ممکن است را در پوست خود مشاهده کنید.
انواع مختلف شکستگی چیست؟
شکستگی ها را می توان به صورت بسته یا باز و همچنین ناقص یا کامل طبقه بندی کرد.
بسته در مقابل باز
به شکستگی بسته، شکستگی ساده نیز گفته می شود. در یک شکستگی بسته، استخوان شکسته پوست شما را نمیشکند.
به شکستگی باز، شکستگی مرکب نیز گفته می شود. در شکستگی باز، انتهای استخوان شکسته پوست شما را پاره می کند. هنگامی که استخوان و سایر بافت های داخلی شما در معرض خطر قرار می گیرند، شما را در معرض خطر عفونت قرار می دهد.
ناقص در مقابل کامل
در یک شکستگی ناقص، استخوان شما به طور کامل نمیشکند. به عبارت دیگر، بدون شکستن تمام راه ترک می خورد. انواع شکستگی ناقص عبارتند از:
- شکستگی خط مو، که در آن استخوان شما در یک ترک نازک شکسته می شود
- شکستگی چوب سبز، که در آن استخوان شما از یک طرف شکسته و طرف دیگر خم شده است
- شکستگی سگک یا چنبره، که در آن استخوان شما از یک طرف شکسته و در طرف دیگر یک برآمدگی یا سگک برجسته ایجاد می شود.
در شکستگی کامل، استخوان شما کاملا می شکند. به دو یا چند تکه خرد یا خرد شده است. انواع شکستگی کامل عبارتند از:
- شکستگی منفرد، که در آن استخوان شما در یک مکان به دو تکه شکسته می شود
- شکستگی خرد شده، که در آن استخوان شما به سه یا چند قطعه شکسته یا له می شود
- شکستگی فشاری، که در آن استخوان شما تحت فشار فرو می ریزد
- شکستگی بدون جابجایی، که در آن استخوان شما به قطعاتی تبدیل می شود که در تراز طبیعی خود باقی می مانند
- شکستگی جابجا شده، که در آن استخوان شما به قطعاتی تبدیل می شود که از تراز طبیعی خود خارج می شوند
- شکستگی سگمنتال، که در آن استخوان شما در دو مکان شکسته می شود به گونه ای که حداقل یک بخش شناور و بدون چسب باقی می ماند.
- شکستگی های ناقص در کودکان شایع تر است. استخوانهای آنها نرمتر از استخوانهای بزرگسالان است. در نتیجه، احتمال خم شدن آنها بیشتر از شکستن است. شکستگی کامل ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.
چه چیزی باعث آن می شود؟
زمانی که استخوان شما با فشار یا نیرویی بیشتر از توانایی تحمل ضربه خورده باشد، می توانید دچار شکستگی شوید. این نیرو معمولاً ناگهانی یا بسیار شدید است. قدرت نیرو تعیین کننده شدت شکستگی است.
برخی از علل شایع شکستگی عبارتند از:
- سقوط
- ضربه های مستقیم به بدن شما
- حوادث آسیب زا، مانند تصادفات رانندگی یا جراحات ناشی از گلوله
- آسیب های ناشی از ورزش
چه کسانی در معرض خطر هستند؟
هر کسی ممکن است شکستگی را تجربه کند. اما اگر استخوانهای شکننده یا تراکم استخوانی پایینی دارید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. اگر:
- بزرگتر هستند
- پوکی استخوان دارند
- اختلالات غدد درون ریز یا روده ای دارند
- کورتیکواستروئید مصرف می کنند
- از نظر بدنی غیر فعال هستند
- الکل بنوشید
- دود
شکستگی چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر مشکوک به شکستگی هستید، فورا به پزشک مراجعه کنید. پزشک احتمالاً از شما در مورد علائم سؤال می کند و یک معاینه بصری از ناحیه آسیب دیده انجام می دهد. آنها ممکن است از شما بخواهند که ناحیه را به روش های خاصی حرکت دهید تا درد یا سایر علائم آسیب را بررسی کنید.
اگر آنها فکر می کنند که ممکن است شکستگی داشته باشید، پزشک شما احتمالاً عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز می کند. طبق گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، اشعه ایکس رایج ترین روش تشخیص شکستگی است. آنها می توانند تصاویری از استخوان شما ایجاد کنند و شکستگی یا سایر علائم آسیب را نشان دهند. اشعه ایکس همچنین به تعیین نوع و محل شکستگی کمک می کند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT یا اسکن CAT) را برای بررسی استخوانها یا بافتهای اطراف شما تجویز کند. (منبع)
موفق باشید.