BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟ شاخص توده بدنی (BMI) یک ابزار استاندارد ارزیابی سلامت در اکثر مراکز درمانی است.
اگرچه برای چندین دهه به عنوان معیار سنجش سلامت بر اساس اندازه بدن مورد استفاده قرار گرفته است، اما به دلیل ساده سازی بیش از حد از معنای واقعی سالم بودن به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است.
BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟ در واقع، بسیاری ادعا می کنند که BMI قدیمی و نادرست است و نباید در محیط های پزشکی و تناسب اندام استفاده شود.
این مقاله همه آنچه را که باید در مورد BMI، تاریخچه آن، پیش بینی دقیق سلامتی و جایگزین های آن بدانید را به شما می گوید.
BMI چیست؟
“BMI” مخفف “شاخص توده بدن” است. BMI در سال 1832 توسط یک ریاضیدان بلژیکی به نام Lambert Adolphe Jacques Quetelet ساخته شد
او مقیاس BMI را برای تخمین سریع درجه اضافه وزن و چاقی در یک جمعیت معین ایجاد کرد تا به دولت ها کمک کند تا در مورد منابع مالی و بهداشتی تصمیم بگیرند
به طور جالبی، Quetelet اظهار داشت که BMI در مطالعه افراد مجرد مفید نیست، بلکه در ارائه تصویری فوری از سلامت کلی یک جمعیت مفید است. با این وجود، به طور گسترده ای برای اندازه گیری سلامت افراد استفاده می شود
مقیاس BMI بر اساس یک فرمول ریاضی است که با تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر، تعیین می کند که آیا وزن «سالم» است یا خیر:
BMI = وزن (کیلوگرم) / قد (m2)
از طرف دیگر، BMI را می توان با تقسیم وزن بر حسب پوند بر قد بر حسب اینچ به مربع و ضرب در 703 محاسبه کرد:
BMI = (وزن (پوند) / قد (in2)) x 703
همچنین میتوانید از یک ماشینحساب BMI آنلاین استفاده کنید، مانند آنچه که توسط مؤسسه ملی بهداشت ارائه شده است.
هنگامی که BMI محاسبه شد، سپس با مقیاس BMI مقایسه می شود تا مشخص شود که آیا شما در محدوده وزنی “عادی” قرار می گیرید :
- محدوده BMI طبقه بندی خطر سلامت ضعیف
کمتر از 18.5 کم وزن بالا
18.5-24.9 وزن طبیعی کم
25.0-29.9 اضافه وزن کم تا متوسط
30.0-34.9 چاق کلاس I (چاق متوسط) بالا
35.0-39.9 چاق کلاس II (به شدت چاق) بسیار بالا
40 یا بیشتر چاق کلاس III (بسیار چاق) بسیار بالا
با توجه به این محاسبه، اگر شما در دسته وزنی «عادی» قرار نگیرید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است تغییرات سلامتی و شیوه زندگی را پیشنهاد دهد.
برخی از کشورها این مقیاس BMI را برای نشان دادن بهتر اندازه و قد جمعیت خود اتخاذ کرده اند. به عنوان مثال، نشان داده شده است که مردان و زنان آسیایی در مقایسه با غیرآسیایی ها در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی با شاخص توده بدنی پایین تر هستند
اگرچه این میتواند تصویری فوری از سلامت فرد بر اساس وزن فرد به متخصص مراقبتهای بهداشتی بدهد، اما عوامل دیگری مانند سن، جنس، نژاد، ژنتیک، توده چربی، توده عضلانی و تراکم استخوان را در نظر نمیگیرد.
BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
خلاصه
شاخص توده بدنی (BMI) محاسبهای است که چربی بدن افراد را با استفاده از قد و وزن تخمین میزند. BMI بین 18.5 تا 24.9 وزن “طبیعی” با خطر کم سلامتی در نظر گرفته می شود، در حالی که هر چیزی بالاتر یا پایین تر ممکن است نشان دهنده خطر بالاتر سلامت ضعیف باشد.
آیا شاخص خوبی برای سلامتی است؟
علیرغم نگرانیها مبنی بر اینکه BMI به درستی تشخیص نمیدهد که آیا یک فرد سالم است، بیشتر مطالعات نشان میدهند که خطر ابتلا به بیماری مزمن و مرگ زودرس در یک فرد با BMI کمتر از 18.5 (“کم وزن”) یا 30.0 یا بیشتر (“چاق” افزایش مییابد. )
به عنوان مثال، یک مطالعه گذشته نگر در سال 2017 روی 103218 مرگ نشان داد افرادی که BMI 30.0 یا بیشتر داشتند (“چاق”) 1.5 تا 2.7 برابر بیشتر در معرض خطر مرگ پس از یک پیگیری 30 ساله قرار داشتند
مطالعه دیگری بر روی 16868 نفر نشان داد که افرادی که در رده BMI “چاق” قرار داشتند، در مقایسه با افرادی که در رده BMI “عادی” قرار داشتند، 20 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از همه علل و بیماری های قلبی بودند
محققان همچنین دریافتند افرادی که در رده «کم وزن» و «به شدت چاق» یا «بسیار چاق» قرار داشتند به ترتیب به طور متوسط 6.7 سال و 3.7 سال زودتر از افراد در رده BMI «عادی» جان خود را از دست دادند
مطالعات دیگر نشان داده اند که BMI بیشتر از 30.0 شروع به افزایش قابل توجهی خطر مشکلات مزمن سلامتی مانند دیابت نوع 2، بیماری قلبی، مشکلات تنفسی، بیماری کلیوی، بیماری کبد چرب غیر الکلی و مشکلات حرکتی می کند
علاوه بر این، کاهش 5 تا 10 درصدی در BMI فرد با کاهش میزان سندرم متابولیک، بیماری قلبی و دیابت نوع 2 مرتبط است
با توجه به بیشتر تحقیقاتی که نشان می دهد خطر ابتلا به بیماری مزمن در میان افراد چاق افزایش می یابد، بسیاری از متخصصان سلامت می توانند از BMI به عنوان یک تصویر کلی از خطر یک فرد استفاده کنند. با این حال، این نباید تنها ابزار تشخیصی مورد استفاده باشد
BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
خلاصه
اگرچه BMI به دلیل ساده سازی بیش از حد سلامت مورد انتقاد قرار گرفته است، اکثر تحقیقات از توانایی آن برای تخمین خطر ابتلا به بیماری های مزمن، به ویژه خطر مرگ زودهنگام و سندرم متابولیک حمایت می کنند.
نکات منفی BMI
علیرغم اینکه تحقیقات نشان می دهد که BMI پایین (زیر 18.5) و بالا (30 یا بیشتر) با افزایش خطرات سلامتی همراه است، استفاده از آن ایرادات زیادی دارد.
سایر عوامل سلامت را در نظر نمی گیرد
BMI فقط به “بله” یا “خیر” پاسخ می دهد
در مورد اینکه آیا یک فرد دارای وزن «طبیعی» است، بدون هیچ زمینه ای از سن، جنس، ژنتیک، سبک زندگی، سابقه پزشکی یا عوامل دیگر.
تنها با تکیه بر BMI ممکن است سایر اندازه گیری های مهم سلامت مانند کلسترول، قند خون، ضربان قلب، فشار خون و سطوح التهاب را از دست بدهد و سلامت واقعی یک فرد را بیش از حد یا دست کم بگیرد.
علاوه بر این، علیرغم ترکیبهای مختلف بدن مردان و زنان – با داشتن توده عضلانی بیشتر و توده چربی کمتر از زنان – BMI برای هر دو گروه از یک محاسبه استفاده میکند
به علاوه، با بالا رفتن سن، توده چربی بدن او به طور طبیعی افزایش می یابد و توده عضلانی به طور طبیعی کاهش می یابد. مطالعات متعدد نشان داده اند که BMI بالاتر از 23.0-29.9 در افراد مسن می تواند از مرگ زودهنگام و بیماری محافظت کند
در نهایت، صرف استفاده از BMI برای تعیین سلامت فرد، جنبه های دیگر سلامت، از جمله رفاه روانی و عوامل پیچیده جامعه شناختی مانند درآمد، دسترسی به غذای مقرون به صرفه و مقرون به صرفه، مهارت ها و دانش غذایی، و محیط زندگی را نادیده می گیرد.BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
فرض می کند همه وزن ها برابر است
اگرچه 1 پوند یا کیلوگرم عضله به وزن 1 پوند یا کیلوگرم چربی است، عضله متراکم تر است و فضای کمتری را اشغال می کند. در نتیجه، فردی که بسیار لاغر است اما توده عضلانی بالایی دارد ممکن است در ترازو سنگینتر باشد.
به عنوان مثال، یک فرد 200 پوندی (97 کیلوگرمی) با قد 5 فوت و 9 اینچ (175 سانتی متر) دارای BMI 29.5 است که آنها را به عنوان “اضافه وزن” طبقه بندی می کند.
با این حال، دو نفر با قد و وزن یکسان می توانند کاملاً متفاوت به نظر برسند. یکی ممکن است بدنساز با توده عضلانی بالا باشد، در حالی که دیگری ممکن است توده چربی بیشتری داشته باشد.
اگر فقط BMI در نظر گرفته شود، این می تواند به راحتی افراد را با وجود توده چربی کم به عنوان “اضافه وزن” یا “چاق” طبقه بندی کند. بنابراین، مهم است که علاوه بر وزن فرد، عضله، چربی و توده استخوانی نیز در نظر گرفته شود
توزیع چربی را در نظر نمی گیرد
اگرچه BMI بیشتر با پیامدهای سلامت ضعیفتر مرتبط است، محل چربی روی بدن ممکن است تفاوت بزرگتری ایجاد کند.
کسانی که چربیهای ذخیره شده در اطراف ناحیه شکمشان، معروف به تیپهای بدنی آندروید یا سیبشکل، بیشتر از کسانی که چربیهای ذخیرهشده در باسن، باسن و رانهایشان دارند، که به عنوان بدنهای ژینوئید یا گلابیشکل شناخته میشوند، در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مزمن هستند
به عنوان مثال، در بررسی 72 مطالعه که شامل دادههای بیش از 2.5 میلیون نفر بود، محققان دریافتند افرادی که دارای توزیع چربی سیبشکل بودند، خطر مرگ و میر بهطور قابل توجهی بالاتری داشتند، در حالی که آنهایی که توزیع چربی گلابی شکل داشتند، ریسک خطر مرگ و میر کمتری داشتند.
در واقع، نویسندگان تاکید کردند که BMI محل ذخیره چربی در بدن را در نظر نمی گیرد، که می تواند فرد را به اشتباه به عنوان ناسالم یا در معرض خطر بیماری طبقه بندی کند
BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
ممکن است منجر به تعصب وزن شود
انتظار می رود که یک متخصص پزشکی از بهترین قضاوت خود استفاده کند، به این معنی که نتیجه BMI را گرفته و بیمار خود را به عنوان فردی منحصر به فرد در نظر بگیرد.
با این حال، برخی از متخصصان بهداشت تنها از BMI برای اندازهگیری سلامت فرد قبل از ارائه توصیههای پزشکی استفاده میکنند، که میتواند منجر به سوگیری وزن و مراقبتهای بهداشتی با کیفیت پایین شود
کسانی که BMI بالاتری دارند اغلب گزارش می دهند که پزشکان آنها فقط روی BMI آنها تمرکز می کنند، حتی اگر قرار ملاقات آنها برای یک نگرانی نامرتبط باشد. اغلب، مسائل جدی پزشکی مورد توجه قرار نمی گیرند یا به اشتباه به عنوان مشکلات مرتبط با وزن دیده می شوند
در واقع، مطالعات نشان داده اند که هر چه BMI یک فرد بالاتر باشد، به دلیل ترس از قضاوت شدن، بی اعتمادی به متخصص مراقبت های بهداشتی یا تجربه منفی قبلی، احتمال کمتری دارد که در معاینات منظم سلامت شرکت کنند. این می تواند منجر به تشخیص دیرهنگام، درمان و مراقبت شود
ممکن است برای همه جمعیت ها مرتبط نباشد
علیرغم استفاده گسترده از BMI در بین همه بزرگسالان، ممکن است به طور دقیق سلامت برخی از جمعیت های نژادی و قومی را منعکس نکند.
به عنوان مثال، مطالعات متعدد نشان داده است که افراد آسیایی تبار در مقایسه با افراد سفیدپوست ، خطر ابتلا به بیماری مزمن در نقاط برش BMI پایین تر را دارند.
در واقع، سازمان بهداشت جهانی دستورالعملهای BMI آسیا-اقیانوسیه را ایجاد کرد که نقاط برش BMI جایگزین را ارائه میدهد
طبقه بندی محدوده BMI
کمتر از 18.5 کیلوگرم بر متر مربع کم وزن
18.5-22.9 کیلوگرم بر متر مربع وزن طبیعی
23.0-24.9 کیلوگرم بر متر مربع اضافه وزن
25.0 کیلوگرم بر متر مربع یا بیشتر چاق
مطالعات متعدد نشان دادهاند که این نقاط برش جایگزین، خطر سلامتی را در میان جمعیتهای آسیایی بهتر شناسایی میکنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای مقایسه این نقاط برش با آسیاییهای آمریکایی چند نسل مورد نیاز است .
همچنین، سیاهپوستان علیرغم داشتن توده چربی کمتر و توده عضلانی بیشتر ممکن است به اشتباه به عنوان اضافه وزن طبقهبندی شوند. این ممکن است نشان دهد که خطر بیماری مزمن در یک نقطه برش BMI بالاتر از افراد دیگر نژادها، به ویژه در میان زنان سیاه پوست رخ می دهد
در واقع، یک مطالعه در سال 2011 نشان داد که زنان سیاهپوست از نظر متابولیکی در نقاط برش 3.0 کیلوگرم بر متر مربع بالاتر از افرادی که سیاهپوست نیستند، سالم در نظر گرفته میشوند، که این موضوع سودمندی BMI را برای همه گروههای نژادی و قومی زیر سوال میبرد
سرانجام،تنها تکیه بر شاخص توده بدنی، اهمیت فرهنگی اندازه بدن برای گروه های مختلف را نادیده می گیرد. در برخی فرهنگها، توده چربی بالاتر به عنوان سالمتر و مطلوبتر تلقی میشود. متخصصان مراقبت های بهداشتی باید در نظر بگیرند که “سلامت” برای هر فرد چه معنایی دارد
با توجه به اینکه تصمیمات بهداشتی مهم، مانند روش های جراحی و مداخلات کاهش وزن، بر اساس BMI و وزن است، مهم است که همه متخصصان سلامت از BMI فراتر بروند تا از انجام توصیه های بیمار محور اطمینان حاصل کنند.BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
خلاصه
BMI فقط وزن و قد فرد را به عنوان معیار سلامتی در نظر می گیرد نه فرد را. سن، جنس، نژاد، ترکیب بدن، سابقه پزشکی و عوامل دیگر ممکن است بر وزن و وضعیت سلامتی فرد تأثیر بگذارد.
جایگزین های بهتر
علیرغم بسیاری از معایب BMI، هنوز هم به عنوان یک ابزار ارزیابی اولیه استفاده می شود زیرا راحت، مقرون به صرفه و قابل دسترس در تمام تنظیمات مراقبت های بهداشتی است.
با این حال، جایگزینهایی برای BMI وجود دارد که ممکن است شاخصهای بهتری برای سلامت یک فرد باشد – اگرچه هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند
تعریف دور کمر
دور کمر بزرگتر – یک بیشتر از 35 اینچ (85 سانتی متر) در زنان یا 40 اینچ (101.6 سانتی متر) در مردان – نشان دهنده چربی بیشتر بدن در ناحیه شکم است که با خطر بالاتر بیماری مزمن مرتبط است.
فواید
اندازه گیری آن آسان است، فقط به یک نوار اندازه گیری نیاز دارد.
جنبه های منفی
انواع مختلف بدن (به عنوان مثال، سیبی شکل در مقابل گلابی شکل) و ساختار (مانند توده عضلانی و استخوانی) را در نظر نمی گیرد.
تعریف نسبت دور کمر به باسن
نسبت بالا (بیش از 0.80 در زنان یا بیشتر از 0.95 در مردان) نشان دهنده ذخیره چربی بیشتر در ناحیه معده است و با خطر بیشتر بیماری قلبی و مزمن مرتبط است.
نسبت پایین (کمتر یا مساوی 0.80 در زنان یا کمتر یا مساوی 0.95 در مردان) نشاندهنده ذخیره چربی بیشتر در لگن است که با سلامتی بهتر مرتبط است.BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
فواید
اندازه گیری آن آسان است و فقط به نوار اندازه گیری و ماشین حساب نیاز دارد.
جنبه های منفی
انواع مختلف بدن (به عنوان مثال، سیبی شکل در مقابل گلابی شکل) و ساختار (مانند توده عضلانی و استخوانی) را در نظر نمی گیرد.
تعریف درصد چربی بدن
درصد چربی بدن مقدار نسبی چربی بدن یک فرد است.
فواید
بین توده چربی و توده بدون چربی تمایز قائل می شود و نشان دهنده دقیق تری از خطر سلامتی نسبت به BMI است.
جنبه های منفی
ابزارهای ارزیابی مناسب (مانند اندازهگیری چینخوردگی پوست، آنالیز امپدانس بیوالکتریکی قابل حمل، و مقیاسهای خانگی) با خطر بالایی از خطا همراه هستند.
ابزارهای دقیق تر (مانند جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه، توزین در زیر آب و BodPod) برای بسیاری گران و غیرقابل دسترس هستند.
تعریف تست های آزمایشگاهی
آزمایشهای آزمایشگاهی اندازهگیریهای مختلف خون و علائم حیاتی هستند که میتوانند خطر بیماری مزمن را نشان دهند (مانند فشار خون، ضربان قلب، کلسترول، سطح گلوکز خون، التهاب).
فواید
این آزمایشها بررسی دقیقتری از سلامت متابولیک فرد ارائه میکنند و تنها به چربی بدن به عنوان اندازهگیری سلامت تکیه نمیکنند.BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
جنبه های منفی
اغلب اوقات، یک مقدار آزمایشگاهی برای تشخیص یا نشان دادن خطر کافی نیست.
صرف نظر از ابزار ارزیابی مورد استفاده، برای متخصصان مراقبت های بهداشتی مهم است که تنها به یک آزمایش اعتماد نکنند. به عنوان مثال، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است BMI و دور کمر یک فرد را اندازه گیری کند، و اگر نگرانی ایجاد شود، ممکن است آزمایش خون انجام شود.
مهم است که با هر بیمار به عنوان یک فرد رفتار کنیم تا مشخص شود سلامتی برای آنها چیست – از نظر جسمی، ذهنی، عاطفی و معنوی.
خلاصه
سایر ابزارهای ارزیابی بدن را می توان به جای BMI استفاده کرد، مانند اندازه دور کمر، درصد چربی بدن و آزمایش خون. با این حال، هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
سخن پایانی
شاخص توده بدنی (BMI) یک ابزار ارزیابی سلامت بسیار بحث برانگیز است که برای تخمین چربی بدن و خطر ابتلا به سلامت ضعیف طراحی شده است.
تحقیقات معمولاً خطر بیشتری برای بیماری مزمن را نشان می دهد زیرا BMI بالاتر از محدوده “طبیعی” افزایش می یابد. علاوه بر این، BMI پایین (زیر 18.5) نیز با پیامدهای سلامتی ضعیف مرتبط است.
با این حال، BMI سایر جنبههای سلامت مانند سن، جنس، توده چربی، توده عضلانی، نژاد، ژنتیک و سابقه پزشکی را در نظر نمیگیرد. علاوه بر این، نشان داده شده است که استفاده از آن به عنوان تنها پیش بینی کننده سلامتی، سوگیری وزن و نابرابری های سلامتی را افزایش می دهد.
اگرچه BMI می تواند به عنوان نقطه شروع مفید باشد، اما نباید تنها اندازه گیری سلامت شما باشد.
BMI پیش بینی کننده دقیق سلامتی و تناسب اندام است؟
موفق باشید.